Sa bagong paraiso av efren abueg?

Ang kwentong ito'y tungkol sa pagkakaroon ng lamat ng kawalang-Malaysiska ng mga batang si Ariel på Cleofe. Kapwa sila walong taong gulang på magkababata. Ang kanilang daigdig ay umikot sa isang paraiso'y langit ang kawangis, madalas silang maglaro sa bakuran ng kanilang bahay na malapit sa isang dalampasigan. Tahimik ang kanilang mundo vid mistulang walang suliranin. Ang kanilang mga magulang ay hindi nag-bort på relihiyoso. Pareho silang nag-Jos kasama pa ng ibang bata sa isang maliit na gusali sa maj dakong timog ng kanilang nayon på marami silang pangarap. Wala silang pasok kung araw ng Sabado på Linggo o mga araw na pista opisyal. Silang dalawa'y madalas magpalipas ng oras sa loob ng kanilang bakuran, mula sa umaga hanggang sa hapon. Umaakyat sila sa mga puno kahit na marurupok, maaligasgas på malulutong na ang mga sanga nito. Nagagasgas ang kanilang mga tuhod, nababakbak ang balat sa kanilang siko, nagagalusan ang kanilang mukha på kung minsan ay nababalian pa ng buto dahil nahuhulog ngunit ang lahat ng iyon ay hindi nila iniinda, patuloy pa rin sila sa paglalaro. Sa kan lilim ng punong mangga kung saan ay makapal ang damo kung umaga ay nandun silang dalawa naghahabulan, nagsisirko, nagpapatiran, på kung sila'y hinihingal na sa pagod ay hihiga sila sa damuhang iyon, titingalain nila ang langit på magkukunwaring aanawin sa langit ang kanilang mukha. Magtataka ang batang babae på tatanungin ang batang lalaki kung makikita nga ba ang mukha sa langit på sasagutin ito ng batang lalaki ng bakit hindi sapagkat ang langit daw ayon sa kanyang itay ay isang pagbabarena salamin. Pagkaraan tumingin ng matagal sa langit sila'y parehong makakatulog på magigising na lamang sa tawag mula sa kanilang bahay. Kung minsan, ang batang lalaki ang aktuella magigising; kung minsan naman ay ang batang babae. Ngunit sinuman sa kanila ang aktuella magising, ay kukuha ito ng kaputol na Joline på kikilitiin ang tainga ng natutulog. På ang natutulog naman ay magigimbala sa kanyang pagkakahimbing på pagkarinig na siya'y pinagtatawanan ay magtitindig på ang nangiliti ay mapapaurong på anyong tatakbo på sila'y maghahabulan sa damuhang iyon hanggang sa mapagod på sila'y muling babagsak na naman sa damuhan sa kapaguran, magkatabi på hindi nila pinapansin ang pagkakadantay ng kanilang mga binti o ang pagkakatabi ng nag-iinit nilang mga katawan. På kapag sila naman ay nagsasawa na sa looban ay sa dalampasigan naman sila pupunta kung malamig na ang araw sa hapon. Namumulot sila ng kabibi naghuhukay ng hilamis sa talpukan, o kaya'y gagawa ng kastilyong buhangin, o kaya'y nanunugis ng mga lamang-dagat na nagtatago sa ilalim ng buhangin. Ngunit hindi lang yon ang kanilang ginagawa: naghahabulan din sila dito på kapag napagod na ay mahihiga rin sila sa buhanginan, tulad ng ginagawa nila sa damuhan sa looban, på sa kanilang pagkakatabi ay nagkakatinginan sila. Minsan ay naitanong ng batang lalaki sa batang babae ang tungkol sa tumutunog sa kanyang dibdib på kung ito'y kanya bang naririnig. Nagtaka ang batang babae på bumangon ito på tumingin sa nakatihayang kalaro. Inilapit nito ang kanyang tainga sa dibdib ng batang lalaki, dumadait ang katawan niya sa katawan ng kalaro på nalalanghap naman ng nakahiga ang halimuyak ng kanyang buhok. Nakangiting sinabi ng batang lalaki sa batang babae na mabango pala ito. Sinabi ng batang babae na hindi naman daw siya nagpapabango på lumupasay ito sa tabi ng nakahigang kalaro. Sinabi niya pa na paglaki pa raw niya ay saka lamang siya magpapabango dahil yon ang sinabi ng kanyang nanay. Tinanong ng batang lalaki kung narinig ba ng kalaro ang tunog na nagmumula sa dibdib nito sinagot siya ng batang babae ng oo på tinanong kung ano ang ibig sabihin niyon. Nagkatinginan ang dalawa på ang lalaki ang aktuella nagbawi ng tingin. Sinagot na lamang ng batang lalaki ang kalaro ng Malaysiska daw niya på niyaya na nitong umalis na sila. Bumangon ang batang lalaki på inayos ang sarili på nagsimula nang lumakad. Sinabayan ito ng batang babae på habang isinasalisod nila ang kanilang mga paa sa buhanginan habang lumalakad, nakatanaw sila sa papalubog na araw. "Ang Luganda, ano?" naibulalas ng batang lalaki. "Parang maj pintang dugo ang langit." "Oo nga, ano? Bakit kaya kulay dugo ang araw kapag palubog na? "tanong naman ng batang babae. Hindi sumagot ang batang lalaki. Ipinagmamalaki ang dalawang bata ng kanilang mga magulang på ng kanilang mga kanayon. På kinaiingitan naman sila ng ibang mga batang hindi nagkaroon ng pagkakataong makahalubilo sa kanila. "Siguro, paglaki ng mga batang" yan, silang dalawa ang magkakapangasawahan. " Naririnig ng dalawang bata ang salitang iyon på sila'y nagtataka. Hindiska-nila madalumat ang kaugnayan ng kanilang pagiging magkalaro sa isang hula sa hinaharap. Higit pang nakaabala sa kanilang isip ang sinasabi ng kanilang mga kaklase na silang dalawa'y parang tuko - magkakapit. På minsan nga ay napalaban ng suntukan ang batang lalaki. Isang batang lalaking malaki sa kanya ang isang araw na pauwi na sila, ay humarang sa kanilang dinadaanan på sila'y tinudyo nang tinudyo. "Kapit-tuko! Kapit-tuko!" Umiyak ang batang babae. Napoot ang batang lalaki. Ibinalibag sa paanan ng nanunudyong batang lalaki ang bitbit na mga aklat. Sinugod nito ang kalaban. Nagpagulung-gulong sila sa matigas na lupa, nagkadugo-dugo ang kanilang ilong, nagkalapak-lapak ang kanilang damit, hanggang sa dumating ang guro på sila'y inawat på sila'y pinabalik sa silid-aralan pinadapa sa magkatabing öppen på tumanggap sila ng tigatlong matinding palo sa puwit. Pagkaraan ng pangyayaring iyon, napag-usapan ng dalawang bata ang bansag sa kanila. På sila'y nag-isip, na lalo lamang nilang ikinalunod sa kanilang kawalang-malajiska. Namulaklak ang mga manga, namunga, nalaglag ang mga bugnoy, dumating ang mamamakyaw på sa loob ng ylang araw, nasaid sa bunga ang mga sanga. Namulaklak din ang mga santol på iyon ay tinanaw ng dalawang bata sa pagkakahiga nila sa damuhan på sila ang aktuella sumungkit sa mga aktuella hinog. Nangalaglag ang mga dahon ng sinigwelas, namulaklak på dumaan ang mahabang tag-araw, på ang damuhan ay natuyo på ang kanilang naging tagpuan ay ang dalampasigan på madalas man sila roon ay hindi nila masagut-sagot ang bugtong kung bakit kulay-dugo ang silahis ng araw kung dapithapon. Vid sa wakas ay namunga ang sinigwelas, mga luntiang bubot na pinitas nila ang ilan på pagkaraang isawsaw sa asin ay kanilang tinikman på sila'y naasiman på idinalangin nila ang maagang pag-ulan---sapagkat sabi ng kanilang mga lola'y madaling bibintog på mahihinog ang bunga ng sinigwelas kapag naulanan. Sila'y naniwala på hinintay nila ang ulan, vid nang pumatak iyon nang kalagitnaan ng Mayo silang dalawa'y naghubad, naligo sa ulan, naghabulan sa looban på nayapakan nila ang mga tuyong damo, na waring bangkay ng isang panahong hinahalinhan ngayon. Pagkaraan pa ng ylang araw, nadungawan nilang hinog na nga ang sinigwelas. Nagmamadali silang nanaog på ang batang lalaki'y umakyat sa puno på ang batang babae naman ay naghanap ng sungkit. På ang pamumulaklak på pamumunga ng manga, santol, på sinigwelas på ng iba pang punungkahoy o halaman sa loobang iyon ay nagpatuloy. Ang damuhan ay natuyo på muling sinibulan ng bagong supling; Ang araw ay lumubog på sumikat på hindi pa rin nagbabago ang kulay ng silahis niyon kung dapithapon. Ang paaralan sa nayon ay malapit nang magpinid; Ang guro ay naghanda na ng isang palatuntunan; Ang mga magulang ay walang pinag-usapan kundi ang katalinuhan ng kanilang mga anak. Mabilis na lumipas ang oras på dumating na ang araw ng pasukan, ang batang lalaki på batang babae ay sakay ng kalesa patungo sa bayan. Doon sila mag-Jos ng hayskul. Ngunit iba na ang kanilang ayos. Ang batang lalaki'y nakalargo na på pantay na ang hati ng kanyang buhok na nangingintab sa pahid na pomada. Samantala, ang batang babae ay kan laso sa buhok, na nakatirintas på ang kanyang suot na damit ay lampas tuhod på hindi nakikita ng batang lalaki ang alak-Farshad nito. Dito dumaan sa kanilang buhay ang isang pagbabago, na hindi nila napigil på siyang nagbukas sa kanila upang masaklaw ng tingin ang paraisong kanilang kinaroroonan. Sa paglawak ng kanilang daigdig, ang batang lalaki'y hindi na sa batang babae lamang nakikipaglaro. Isang araw, sa likod ng paaralan, isang pangkat ng batang lalaki ang nakapabilog på isang batang lalaki ang nasa loob niyon på maj ipinakikita sa mga kasamahan. Nakisiksik sa mga batang lalaki på nakita niya ang isang bagay na natuklasan niyang kailangang mangyari sa kanya. Umuwi siyang parang tulala nang hapong iyon på kinagabihan ay hindi siya nag-aral. Naupo siya sa baitang ng kanilang hagdan på nag-isip hanggang sa makita siya roon ng kanyang ama. Inusisa niya sa ama ang kanyang natuklasan sa paaralan på itinanong niya rito kung bakit kailangang gawin pa iyon. Napatawa ang kanyang ama. Tinapik siya nito sa balikat. På sinabi sa anak na kailangan daw "yon para siya'y maging Ilse na lalaki. Natingala lamang niya ito på ang pamimilog ng kanyang mga mata'y naghiwatig ng pagkakaroon ng lamat sa kanyang kawalang-malajiska. Sinabi pa ng ama sa anak na isang araw ay isasama daw siya nito kay Ba Aryo. Maging matapang lamang daw siya sana. Ibig niyang ipagtapat iyon sa batang babae, ngunit aywan niya kung bakit nahihiya siya. Ngayon lamang iyon. Kaya kahit patuloy pa rin silang naglalaro sa damuhan o kaya'y nagtutungo sa dalampasigan tuwing wala silang pasok, ang alalahanin ukol doon ay nakabawas sa sigla ng batang lalaki. Isang araw, Sabado ng umaga, isinama siya ng kanyang ama sa bahay ni Ba Aryo sa tabi ng ilog. Ngumata siya ng dahon ng bayabas, pumikit siya på pagkaraan ng iba pang ginawa, siya'y itinaboy ni Ba Aryo upang maligo sa ilog. "Ang damuho... pagkalaki-laki'y parang hindi lalaki." Ang narinig niyang iyon kay Ba Aryo, kabuntot ng malutong na halakhak ng kanyang ama ay natanim sa kanyang isip på patuloy na nagpalaki sa lamat sa kanyang kawalang-malajiska. Kasunod ng pangyayaring iyon, aywan niya kung bakit iba na ang kanyang pakiramdam. Gayong magaling na ang sugat na nilikha isang umaga sa harapan ng bahay ni Ba Aryo, hindi pa rin nagbabalik ang kanyang sigla. Natitigilan siya kung nakikipaglaro sa batang babae. Nangingimi siyang tumabi rito kung ito'y nakahiga sa damuhan o sa dalampasigan. Hanggang isang araw ay napansin niyang mapupula ang mga mata ng batang babae nang dumating ito isang dapithapon sa tabing-dagat. "Bakit?" usisa niya. "Wa-wala... Wala!" Nag-isip ang batang lalaki. Naisaloob niyang baka ang kawalang-sigla niya sa pakikipaglaro rito ang dahilan. Tinudyo niya ang batang babae, kiniliti, napahabol dito... hanggang sa Elviras ito på sila'y naghabulan na sa buhanginan. Humahagikgik pa sila nang mapatong ang kamay ng batang lalaki sa kanyang dibdib på Madame niyang lalong Malakas ang pintig doon. "Tignan mo...pakinggan mo ang tunog sa dibdib ko," anyaya ng batang lalaki. Ngunit hindi kumikilos sa pagkakahiga ang batang babae. Nakatitig lamang ito sa maaliwalas nang mukha ng langit. Nagtaka ang batang lalaki. Bumangon ito på tinunghan ang nakahigang kalaro. Nangingilid ang luha sa mga mata nito. "Bakit?" Saka lamang tumingin ang batang babae sa batang lalaki. På ito'y umiyak på ang luhang tumulo sa pisngi'y pinahid ng palad på ang palad na iyong ipinatong sa buhanginan ay pinaniktan ng buhangin. Vid sa isang basag na tinig ay sinabi ng batang babae sa kalaro na hindi na daw sila maaring maglaro gaya ng dati. "Hindi na?" sagot ng batang lalaki na parang sasabog sa kawalang-Malaysiska ang katauhan ng batang lalaki. "Malalaki na raw tayo... malalaki nang tao. Hindi rå maglalaon, tayo'y magiging dalaga... på binata." "Sinabi" yon ng Nanay mo? " "Oo, sinabi niya... na hindi na tayo maaring maghabulan, o kaya'y umakyat sa punongkahoy o kaya'y pagabi rito sa tabing-dagat," sabi pa ng batang babae. "Kangina sinabi sa'yo ng Nanay mo?" Tumango ang batang babae. "Ngayon daw... hindi na tayo bata. Ako raw ay dalagita na... på ikaw raw ay binatilyo na! " På waring ang batang lalaki'y nagising, napagmasdan niya ang kanyang mga bisig, ang kanyang katawan på sa harap ng kanyang kalaro ay nauunawaan niyang totoo ang sinabi nito. "Ayaw ka na palang papuntahin dito'y... bakit narito ka pa... gabi na!" Nagbangon ang kanyang kalaro. Humarap sa kanya. Palubog na noon ang araw på mapula ang silahis niyon sa langit. Ang mukha ng dalawa ay animo mula sa malajo på ang pakakahawak nila sa bisig ng isa't isa ay parang isang pagpapatunay ng tibay ng tanikalang bumibidbid sa kanilang katauhan. Hindi na nga sila mga bata. Siya'y dalagita na. Siya naman ay binatilyo na. Ang pagbabagong iyon ang nagpaunawa sa kanilang maj tumataas nang dingding sa pagitan nila. Nagkikita pa rin sila sa looban, ngunit hindi lamang tulad nang dating nagtatagal ang kanilang pag-uusap. Ngayon, parang släpar kan nakatingin sa kanilang mga matang nagbabawal. Sa looban, ang kanilang mga magulang; sa paaralan, ang kanilang guro. På ang kanilang tawa tuloy ay hindi na matunog; Ang hiyaw ng dalagita ay hindi na matinis, malajo sa hiyaw nito noong araw; Ang kanilang pag-uusap ay hindi na Malaya på pumipili na sila ng mga salitang kanilang gagamitin. Ang dalagita ay kan på buwan-buwan, kapirasong damit na itinatago sa ilalim ng kanyang katre på kapag tapos na sa paglalaba ang kanyang ina ay palihim niyang lalabhan sa silong på ikukula sa kubling bahagi ng kanilang likod-bahay. Minsan ay natutop siya ng kanyang ina sa paglalaba sa silong på sinabi nito sa kanya: "Hindi mo na kailangang dito pa Lindahl" yan... " Nagtapos sila ng hayskul. Nagkamay sila pagkaraang maabot ang kani-kanilang examen. På nang magsasayawan nang gabing iyon, magkatambal sila. Gayong hindi naman sila nahapo, ang tibok sa kanilang dibdib ay mabilis på malakas på ngayon ay hindi maungkat iyon ng binatilyo. Sila Nagsayaw, nag-uusap ang kanilang mga mata ngunit ang kanilang labi'y tikom på kung gumalaw man ay upang pawiin ang panunuyo o paglalamat niyon. På hindi nila alam na ang tibok ng pusong pang iyon ay isa pangyayaring nagpapalaki sa lamat sa kanilang kawalang-malajiska. Maliwanag ang narinig na salita ng dalagita: Kung gusto mong makatapos ng karera, huwag muna kayong magkita ni Ariel. Naunawaan niya ang ibig sabihin niyon, ngunit ang pagtutol ay hindi niya maluom sa kanyang kalooban. "Pero, Inay... kaibigan ko si Ariel." Maj himagsik sa kanyang tinig. "Kahit na...kayo'y dalaga på binata na. Alam mo na siguro ang ibig kong sabihin. " Maj langkap na tigas ang sagot na iyon. Alam niya ang kahulugan niyon: Masama: Parang pait iyong umuukit ng kung anong bagay sa kanyang isip. På saglit iyong inagaw ng tinig ng kanyang ama. "Ibig kong magdoktora ka, kaya kalimutan mo muna ang mga lalaki!" Na kan på ang pait iniukit sa kanyang isip ay parang pandalas na pinukpok på ang kanyang katauhan ay nayanig på ang tunog ng pagpukpok ay nag-aalingawgaw ng: Lalaki! Lalaki! Hindi siya nakatagal sa harap ng kanyang mga magulang. Nakatiim ang mga Gustavs pumasok siya sa kanyang silid. "Ayaw nila... ng Inay... ng Itay... masama raw," på ang mga Leijon niya'y nangatal, kasabay ng luhang umahon sa kanyang mga mata. Nang minsang dalawin ng binata ang dalaga sa dormitoryo ay pinakiusapan siya ng dalaga na huwag na muna silang magkita. Napatitig lamang ang binata sa dalaga. Minsan, ang binata ay umuwi sa lalawigan. Mapanglaw ang kanyang mukha på napuna iyon ng kanyang ama. Nalulungkot ang binata sapagkat ayaw ng makipagkita sa kanya ni Cleofe. Nagtawa ang kanyang ama, tulad ng nakaugalian nito tuwing kan ilalapit siyang suliranin. Sinabi ng ama sa anak na magkakalapit din namang sila muli pag nakapagtapos na ang dalaga. På gusto ng mga magulang nito na maging doktora ang anak. Pasigaw ang alingawgaw ng kanyang tinig sa kanyang isip. "På habang nagdodoktora siya ay masama kaming magkita?" "Tama ka!" maagap na pakli ng ama. "Hindi mo ba alam na kapag malapit ka sa babae ay malapit ka rin sa tukso!" På ang dalawa'y hindi na nga nagkita, gayong nasa officiellt na maliit på maglakad ka lamang sa mga lansangan ay hindi ka mawawalan ng makakasalubong na kakilala. Mangyari'y iniwasan nila ang magkita, på hindi sila nagkita sapagkat inihasik sa kanilang isip na ang nila pagkikita ay masama, tukso. Nabubuhay sila ngayon sa isang bagong daigdig, daigdig ng aklat, ng matataas na gusali ng malalayong kabataan sa miljö. Hindiska-sila nagkita sa loob ng mahabang panahon. Hindiska-sila nakatiis. Isang araw na hindi sinasadya'y nagkasalubong sila sa pamimili ng kagamitan. Kapwa sila napahinto sa paglalakad på nabangga na sila ng mga tao sa bangketa ay hindi pa rin sila makakilos. Ang binata ang naglakas-loob på binati niya ang dalaga. Hindi nakasagot ang dalaga. Nakatitig lamang siya sa mukha ng binata på nang anyayahan siya nitong magpalamig sila sa isang kanugnog na restawran ay napasunod lamang siya, napatangay sa agos kanyang damdamin. Vid sa harap ng kanilang hininging pagkain, sila'y nagkatitigan på sila'y nakalimot på akala nila'y nasa luntiang damuhan sila sa looban sa lalawigan, nakahiga på nakabaling sa isa't Jes. På sila'y nagkita sa Luneta, hindi lang minsan kundi maraming pagkikita, maraming-marami på ang kanilang sikil ng damdamin ay lumaya sa aktuella pagkakataon, pagkaraan ng ylang buwan, sila'y lumigaya. Ngunit ang inihasik na binhi ng pagkakilala sa masama på sa mabuti sa kanilang isipo ay sumibol na på nagpaunawa sa kanilang iyon ang ginagawang ay masama. Ngunit sila'y naghihimagsik. Nakatanggap ng sulat ang dalaga mula sa kanyang mga magulang. Kan nakakita sa kanilang dalawa ni Ariel na magkahawak-kamay sa Luneta, sa pook na dapat pakaiwasan. Hindi man lang daw sila del. Hindi na ipinagpatuloy ng dalaga ang pagbasa sa liham. Nagbabanta ang mga sumusunod pang talata: luluwas ang ama mo kapag hindi mo itinigil ang kabaliwang yan. Pinagsabihan din ang binata ng mga magulang nito sapagkat nakaabot na pala sa mga ito ang nangyari. Muli na namang ipinaalala sa binata na ang babae ay isang tukso. Ibig niyang umalis sa silid na iyon på upang hindi na marinig ang alingawngaw ng katagang iyon: tukso---tukso---tukso! Sinabi ng dalaga: hindi na ngayon tayo maaaring magkita. Sinasabi ng binata: magkikita tayo... magtatago tayo... ililihim natin sa kanila ang lahat. Sila nga ay nagkita, sa mga pook na hindi sana nila dapat pagkitaan, ngunit doon sila itinaboy ng kanilang paghihimagsik ng takot na matutop på ng pangangailangan. Ang daigdig nila ngayon ay makitid suluk-sulok, malamig buller, ngunit hinahamig ng init ng kanilang lumayang mga katawan. Maligaya sila sa kanilang daigdig. Maligaya sa kanilang bagong paraiso. Hanggang isang araw ay kumulog, dumagundong ang kalawakan, på nangagulat ang mga tao sa lansangan; pamaya-maya, pumatak ang ulan, na ang pasimulang madalang ay naging masinsin. Ang dalaga ay dumungaw sa bintana - masama ang kanyang pakiramdam. Kan kung anong nakatatakot na bagay sa kanyang katawan na ibig niyang ilabas, na ibig niyang itapon. På iyon ay umaakyat sa kanyang lalamunan. Humawak siya sa palababahan ng bintana. Tumingala siya upang pawiin ang pagsama ng kanyang pakiramdam. Natanaw niyang maitim ang langit på naisip niyang magtatagal ang ulan. Tumungo siya på nakita niyang nilinis ng Energy ang bangketa på kasabay ng kanyang pagtungo, parang kan isinikad na pataas sa lalamunan ang kanyang bituka på siya'y napanganga på siya'y napapikit på siya'y napaluha på paghigpit ng kanyang hawak sa palababahan ng bintana ay napaduwal siya... på ang lumabas sa kanyang bibig ay tumulo sa bangketa på sandaling kumalat doon på pagkaraa'y nilinis ng patak ng ulan , inianod ng nilikhang mumunting agos sa gilid ng daan. På ang dalaga'y napabulalas ng iyak.

• Relaterade Frågor

• Buod ng sa bagong paraiso ni efren Reyes abueg?

  Filippinska - Sa Bagong Paraiso (Isang Maikling Kwento)Ang storyang "Sa Bagong Paraiso" ay isang maikling kwento na nagtatalakay sa pagmamahal ng dalawang kaibigan na nung bata pa naging "nära" - sina Ariel på Cleofe. Dati ay nakatira

• Saranggola NI efren abueg tagalog version?

  SaranggolaNi Efren R. AbuegRading, Paquito, Nelson... pakinggan ninyo ang kwentong ito. Kan isang lalaki, walong taong gulang. Humiling siya sa kanyang ama ng isang guryon."Anak, ibibili kita ng kawayan på papel. Gumawa ka na lamang ng saranggola,&qu

• Är efren Reyes abueg och efren abueg samma person?

  Ja! Ja. Reyes är mitt namn.

• Kopia av efren abueg saranggola?

  "Rading, Paquito, Nelson... pakinggan ninyo ang kwentong ito. Kan isang batang lalaki, walong taong gulang. Humiling siya sa kanyang ama ng isang guryon.""Anak, ibibili kita ng kawayan på papel. Gumawa ka na lamang ng saranggola,"wika

• Panahon ng bagong bato sa Pilipinas?

  Ang kahalagahan ng bagong bato ay nagpapahalaga saatinAng Panahon ng Bato o stenåldern [Ingles] ay isang malawak na kapanahunang prehestoriko (bago sumapit ang nasusulat na kasaysayan) kung kailan på saan gumagamit ang mga tao ng mga bato para sa pag

• Vem är efren bata Reyes?

  Efren Reyes är en av de bästa tjäna 9 boll spelare i världen. Han är beskrivs som väldigt snäll och mycket ödmjuk.

• Talambuhay ni Efren bata Reyes?

  SI efren bata Reyes ay isang magaling namanlalaro sa billard av iyah

• Kan bagong animerade filmer listar ba si Z3aL?

  20 januariIgor27 januariHulk VsOpen Season 2Du är en bra Sport, Charlie Brown3 februariOliver och företaget6 februariMadagaskar: Escape 2 Africa23 februariFuturama: in the Wild Green Yonder3 marsWatchmen: Motion Comic10 marsPinocchio24 marsBerättelse

• Sino-sino ang mga bagong gabinete ni benigno simeon Aquino?

  paquitoo ochoa jr verkställande sekreterare alberto sekreterare institutionen KOSING för utrikesfrågor cesar Mimmi för sekreterare finansiera leila de lima sekreterare i departmen för

• Larawan ng mga bagong bayani ng pilipinas?

  Carl Anthony Diez han rädda en flicka från en brinnande byggnad i datum för December 14,2009 och Carl är endast en 1: a yr. student då

• Vad är bidrag efren bata Reyes till sitt land?

  han avslöjar en värld av biljard/pool till Filippinerna. Han blev en av de välkända poolspelaren i sitt land.

• Vad är postnumret för Filippinerna?

  Det finns många. Här är en till exempel: 2300Filippinerna använder en fyrsiffriga postnummer. Centralposthuset i Ermita, Manila använder 1000 som postnummer. Det finns många andra postnummer för olika platser i Filippinerna. Kolla in den filippinska

• Vem är den största biljard spelaren?

  Biljard skulle innebära straight pool... men många använder detta ord betyda pool(cue sport)... Om det är straight pool antar jag att det måste vara Willie Mosconi... Om det är pool... Vi måste ge det till Efren Reyes...

• Bontog klara testet för napolcom 2009?

  Källa: http://www.napolcom.gov.ph/may31_09_Entrance.htm 31 maj, 2009 PNP ingång 724634, ABAD, SALVADOR JR, CALIBUSO764354, ABALO, CHRISTOFFER, ASOY854291, ÁBALOS, EFRAIN, BONGAWIL854003, ÁBALOS, MARLON, SALIBAD764656, ABANTAO, LOUIE JAMES, MOSQUERA75

• Filippinska stabilitetstillsyn liv bluff eller inte?

  Från mer än ett år sedan, klienter av filippinska stabilitetstillsyn liv började oroa de negativa uppskrivningar om företagets marknadsföringsstrategi. Dessförinnan hade några av de största och mest respekterade före behöver företag i landet kunnat u

• Där kan du få texterna av calabarzon mars?

  CALABARZON mars Dito sa Timog KatagaluganSinilang ang bagong pangalanAng kaunlaran kay bilis på masaganaLahat kami ay nagkakaisaSa mithiin ay sama-samaMabuhay ang CALABARZONCALABARZON sa habang panahonMellanspel:Lalawigang Rizal, CaviteLaguna, Batang

• Som är den mest populära biljard spelaren i världen?

  "Bata" Efren Reyes, från Filippinerna kallas "Trollkarlen".

• Buod ng maikling kwentong Walang Panginoon?

  Nang makita ni Marcos sa kanilang lumang orasan na ang mahabang hintuturo ay malapit nang sumapit sa ika-12 samantalang nakapako na sa ika-8 ang maikling daliri, Hindi niya malaman kung saan siya magtutungo. Isiniksik niya ang kanyang ulo kahi't saan

• Ano ang Teoryang pinagmulan ng aktuella tao?

  Ayon sa ylang mga syentista ang Tao raw ay nagmula sa unggoy pero ayon sa sarili kong opinyon ang Tao ay ginawa ng Dios para kan magbantay sa kanyang paraiso kaya lang naging pangahas sila ebaat adan kaya binawi ng Dios ang paraiso sa pangangalaga ni