Luha ni rufino alejandro?

L U H A RUFINO ALEJANDRO jag Walang aktuella pagsisi, ito'y laging huli Dalong kung luha... daloy kung luha, sa gabing malalim Sa iyong pag-agos, ianod mo lamang ang kung damdamin, hugasan ang puso-yaring abang pusong luray sa hilahil Nang gumaan-gaan ang pinapasan ko na libong tusin! II Nang ako'y musmos pa på bagong pamukad yaring kaisipan kan återbeställning gayari si Ama't si Ina bago sumahukay "Bunso, kaiingat sa iyong paglalakad som landas ng buhay, ang ikaw, y mabuyo sa gawang masamay dapat iwasan." III Ng kapalalua't ang aral ni Ama't ni Ina'y hinamak; Sa inalong dagat ng buhay sa mundo'y mag-isang lumayag, Iniwan sa pampang ang timbulang baon na kung tinanggap Nang ako'y lumaki, ang pahat kong isip ay biglang nagpakpak, aon na kung tinanggap IV Malayang tumungga sa sarong kan lason ng kaligayahan Na ito'y huli na'y nakilalang alak na nanatay. Ang piangbataya'y dapat magpasasa sa kasalukuya't Isang "Bahala na!" ang tanging iniukol sa kinabukasan! V Kaya naman ngayon, sa katandaan ko ay walang nalabi Kundi ang lasapin ang dila ng isang huling pagsisisi; tumangis s Sofi ng sariling hukay ng pagkaduhagit Iluha ang akung palad na napakaapi! VI Daloy, akung luha... Dumaloy ka ngayon på iyaong hugasa Ang pusong nabagbag sa dagat ng buhay; Ianod ang dusang dulot ng tinamang nga kabiguan, Nang yaring hirap ko't suson-susong sakit ay gumaan-gaan!